تفاوتهای فنی Wimax و Wi-Fi
استاندارد سیستم وایکمس و وایفای، هر دو از طریق شرکت IEEE انجام شده است و جنس هر دوی امواج از جنس الکترومغناطیسی هستند، با این تفاوت که استاندارد وایفای ۸۰۲.۱۱a ، ۸۰۲.۱۱b و به تازگی ۸۰۲.۱۱g بوده ولی برای سیستم وایمکس این مقدار برابر ۸۰۲.۱۶ است.
در نتیجه مقدار بسامد امواج وایمکس از وایفای بیشتر بوده که این باعث کمتر شدن طول موج وایمکس میشود. طبق قوانین فیزیکی هر چه طول موج کوتاهتر باشد، عمر موج بیشتر خواهد بود. پس علت استفادهی وایمکس در فواصل بیشتر، عمر بیشتر امواج آن است که هم باعث افزایش کیفیت و هم دلیلی بر انتقال دادهی بیشتر بر حسب بیت است.
لازم به ذکر است که بسامد موجها در وایفای با استاندارد ۸۰۲.۱۱a در بهترین حالت به ۵ گیگا هرتز میرسد. عمر مفید موجهای وایفای (بدون در نظر گرفتن محرک و تقویت کننده) در حدود ۱۵۰ متر است، در صورتی که برد امواج وایمکس در حالت عادی به بالای کیلومتر میرسد.
البته به تعبیر دیگر میتوان وایمکس را نسل جدید وای فای دانست، چون قائدهی انتشار موج در این دو سیستم تفاوت چندانی نداشته و شبیه به هم هستند.
تفاوتهای کاربردی Wimax و Wi-Fi
سرویس وایمکس عمدتا به منظور پهنا رسانی در محدودهی شهری و MAN بوده و شبکههایی به نسبت بزرگ مقیاس را در بر میگرد. این در حالیست که سرویس Wi-Fi بیشتر برای شبکههای LAN و محلی کاربرد داشته و تنها با استفاده از دکلهای تقویت کننده (با قیمتی گزاف) میتوان برد آن را افزود و دسترسی با فاصلهی بیشتر را امکانپذیر نمود.
پس میتوان نتیجه گرفت که کاربرد اساسی Wi-Fi در شبکههای لوکال و ساختمانی و شرکتیست در حالی که نوع شبکهی Wimax سازمانی بوده و میتوان تمامی سطح شهر را با آن پوشش داد.
تفاوت دیگر این دو سیستم در سطح امنیت آنهاست. سیستم وایفای با بهرگیری از الگوریتمهای WEP و WPA و پسوردهای ۶۴ و ۱۲۸ بیتی، امنیتی به نسبت قابل قبول را ارائه میکنند. حال آنکه سرویس وایمکس با روشهای مختلف رمزگذاری نظیر CBC , CCM و CTR امنیت شبکهی شما را فراهم میکند.
پهنای باند در سیستم وایمکس بسیار بیشتر از وایفای است. به طوری که در وای مکس پهنای باند تا حداکثر ۷۰ مگابیت بر ثانیه میرسد اما پهنایباند برای وای فای بیشینهای برابر ۵۴ مگابیت بر ثانیه دارد. که دلیل آن مطابق مطالب بالا، تفاوت در موجهای این دو سرویس است.
همچنین شما قادرید با خرید و اتصال یک Access Point شخصی به خط DSL خود، اینترنت را به صورت Wi-Fi استفاده کنید، در حالی که خرید تجهیزات اینچنینی برای وایمکس امکان پذیر نیست.
ترجیح میدهم کفشهایم را بپوشم و راه روم و به خدا فکر
کنم... تا اینکه به مسجد روم و به کفشهایم فکر کنم
آخرین وضعیت وایمكس در ایران وایمکس (WiMax) كه پدیدهای نوین در دنیای ارتباطات، شبکه و اینترنت به شمار میرود در اصل سیستم ارتباطی و دیجیتالی بیسیم است كه بهعنوان پروتكل 802.16 شناخته شده است و جایگزینی مناسب برای شبكههای بیسیم نواحی شهری محسوب میشود و امكان دستیابی به بیسیم باند پهن را فراهم میسازد.
به گزارش خبرنگار سرویس ارتباطات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، وایمكس در سال 2001 میلادی، با هدف انتقال داده به صورت بیسیم معرفی شده و فنآوری آن شباهتهای زیادی به وای فای دارد اما هم سرعت انتقال و هم گسترهی آن از وای فای بیشتر است.
با این فنآوری سرعت دادهها در شبكههایی مانند وایفای به سادگی پشتیبانی میشود و در مقابل تداخل امواج كاهش مییابد و میتوان این سیستم را برای شبكههای بیسیم دقیقا به طور مشابه با پروتكلهای رایج وای فای مورد استفاده قرار داد.
برای دیدن ادامه مطالب روی ادامه مطلب کلیک کنید...
802.16d، که استاندارد ویژه وایمکس ثابت بوده و هیچگونه پشتیبانی از تجهیزات موبایل ارائه نمی کند، همچنین استاندارد 802.16e، که علاوه بر سایر ویژگیهای وایمکس ثابت، از تجهیزات موبایل نیز پشتیبانی كرده و از این رو به نام "موبایل وایمکس (Mobile WiMAX)" نیز شناخته می شود.
گروهی تحت عنوان WiMAX Forum، متشکل از اپراتورها و تولیدکنندگان تجهیزات وایمکس، ایجاد استاندارد واحد برای آزمایش تجهیزات تولید کنندگان محصولات وایمکس را پیشنهاد داده و هدف آن تلاش برای ایجاد حداكثر سازگاری بین تجهیزات مختلف تولید شده توسط تولیدكنندگان مختلف از یك سو و اپراتورها از سوی دیگر می باشد، درست همان گونه که برای یک گروه محصولات صنعتی، استانداردهایی مشابه برای تولید محصولات تعیین می شود.
فناوری نوظهور وایمكس به دلیل داشتن مزیت های تخصصی ویژه از اقبال روز افزونی برخوردار گشته است. از جمله این مزایا می توان به موارد زیر اشاره كرد:
1. عدم وجود محدودیت مكانی
در این مبحث می خواهیم به سیستم های wireless و در نهایت معرفی سیستم WiMAX
بپردازیم :
دسترسی پهن باند- در خانه از كابل DSL یا كابل مودم
استفاده می كنید. در دفتر كارتان نیز ممكن است شركت از خط T1 یا T3 استفاده
كند.
دسترسی WiFi- در خانه ممكن است یك مسیر یاب WiFi نصب كرده باشید
كه باعث می شود در كنار كامپیوتر لپ تاپ خود لم دهید و دنیای اینترنت را جستجو
كنید. در جاده، می توانید در رستوران ها، هتل ها، كافی شاپ ها و كتابخانه ها نقاط
تماس WiFi را بیابید.
دسترسی Dial-Up- اگر هنوز از dial-up استفاده
می كنید، این امكان وجود دارد كه دسترسی پهن باند وجود نداشته باشد یا اینكه احساس
كنید دسترسی پهن باند خیلی گران است.
مشكل اصلی دسترسی پهن باند هزینه گزاف
آن است و از طرف دیگر تمامی نقاط و مناطق را پوشش نمی دهد. مشكل اصلی دسترسی WiFi
این است كه نقاط تماس خیلی كوچك هستند، بنابراین دامنه پوشش آن بسیار پراكنده
است.
چه خوب بود اگر یك تكنولوژی جدید بتواند همه این مشكلات را برطرف سازد؟
یعنی این تكنولوژی بتواند امكانات زیر را ارایه دهد:
سرعت بالای خدمات پهن
باند
دسترسی بی سیمی به جای دسترسی سیمی. بنابراین نسبت به كابل یا DSL به
مراتب ارزان تر است و بسیار ساده تر می توان آن را به مناطق حومه و روستایی گسترش
داد.
دامنه پوشش وسیع همانند شبكه تلفن سلولی به جای نقاط تماس كوچك
WiFi
در واقع چنین سیستمی تاكنون عرضه شده است و WiMAX نام دارد.
WiMAX مخفف عبارت Worldwide Interoperability for Microwave Access است و
البته از استاندارد IEEE 802.16 پیروی می كند.
WiMAX از این قابلیت بهره مند است
كه با دسترسی پهن باند به اینترنت همان كاری را انجام دهد كه تلفن های سلولی در
مورد دسترسی تلفنی انجام داده اند. همانطور كه بسیاری از مردم خطوط زمینی تلفن را
كنار گذاشتند و از تلفن های سلولی استفاده كردند، WiMAX می تواند جایگزین خدمات
كابلی و DSL شود و امكان دسترسی جهانی به اینترنت را در تمامی مناطق جهان فراهم
كند. WiMAX همچنین به اندازه WiFi كارآمد است و قادر است اگر بخواهید كامپیوترتان
را به نزدیك ترین آنتن WiMAX متصل كند.
WiMAX شباهت زیادی با WiFi دارد، ولی از این قابلیت بهره مند است كه حتی میلیونها دسترسی به اینترنت را به صورت بی سیمی، ارزان قیمت و آسان امكان پذیر سازد. دامنه پوشش بی سیمی WiMAX بر حسب كیلومتر یا مایل مربع اندازه گیری می شود، در حالیكه در مورد WiFi این مقدار بر حسب متر مربع یا یارد مربع اندازه گیری می شود. یك ایستگاه اصلی WiMAX اتصالات پر سرعت اینترنت را به خانه و محل كار و تا شعاع 50 كیلومتری یا 31 مایلی فراهم می سازد. این ایستگاههای اصلی در نهایت می تواند حتی یك شهر بزرگ را پوشش دهد و باعث شود این منطقه به یك WMAN تبدیل شود به طوری كه سیار بودن بی سیمی به معنای واقعی در آن رخ دهد. یعنی چیزی كه درست در نقطه مقابل WiFi قرار دارد كه در آن نیاز به نقاط دسترسی به اتصال داریم. طرفداران این تكنولوژی امید دارند كه حتی بتوان از آن در كامپیوترهای نوت بوك و PDA نیز استفاده كرد. اتصال پهن باند بی سیمی سیار كه شبیه تلفن های سلولی است، از استاندارد 802.20 پیروی می كند كه با WiMAX سازگار است
WiMAX یك تكنولوژی بی سیمی استاندارد است كه امكان
اتصال پهن باند با عملكرد بالا را در فواصل طولانی فراهم می سازد. از WiMAX در
زمینه های مختلفی استفاده كرد كه از آنجمله می توانیم به اتصالات پهن باند ”آخرین
مایل“، نقاط اتصال و برگشت سلولی و اتصال پر سرعت تجاری اشاره كنیم.
اتصال بی
سیمی پهن باند زندگی انسان ها را با فراهم ساختن اتصالات پر سرعت و به صورت مستقیم
با اطلاعات مورد نیاز متحول كرده است. آنها هر زمان و هر جا كه هستند می توانند به
راحتی به آنها دست پیدا كنند. خدمات اطلاعاتی پهن باند همانند خدمات ارایه پروتكل
اینترنت و محتوای رسانه ای، اهمیت روز افزونی به خود اختصاص می دهند و تبدیل به یكی
از منابع درآمد اپراتورهای شبكه شده است. یعنی كسانی كه بدون صرف هزینه های زیاد و
مخارج زیرساختاری قادرند به شبكه داده های پهن باند دسترسی پیدا كنند. داده های
شبكه های بی سیمی پهن باند پر سرعت به همراه شبكه صوتی نیز در حال ظهور هستند، زیرا
تأمین كنندگان این خدمات به تقاضای مشتریان و سازمان ها برای رسانه های غنی،
كاربردها و خدمات موبایل پاسخ می دهند.
شركت Intel در این موج اتصال بی سیمی پهن
باند، نقشی كلیدی ایفا می كند و همچنان اینگونه خواهد بود. این شركت خدمات سیلیكونی
و راه حل های پایگاه مناسبی ارایه می دهد و به بهینه سازی صنعت اكوسیستم كمك می
كند. اعتقاد دست اندركاران این شركت بر این است كه تكنولوژی های چندگانه بی سیمی به
همراه هم وجود خواهند داشت و به صورت همزاد با یكدیگر همكاری می كنند، به طوری كه
كاربر بهتر می تواند با این تكنولوژی و با توجه به شرایط شبكه و خدمات مطلوب متصل
شود و با آن ارتباط برقرار كند. این موضوع در مجله تكنولوژی Intel (ITJ) یكی از این
تكنولوژی های كلیدی و اساسی با نام WiMAX را به صورت عمیق مورد كاوش قرار می
دهد.
WiMAX -Worldwide Interoperability for Microwave Access به لحاظ فنی از
شبكه های ثابت، قابل حمل و سیار تشكیل شده است. WiMAX استاندارد IEE 802.16 را
پیاده سازی می كند كه از Orthogonal Frequency Division Multiplexing (OFDM) برای
بهینه سازی خدمات بی سیمی داده ها استفاده می كند. تكنولوژی OFDN از تكنیك ”بهینه
سازی زیرحامل“ برای ارزیابی زیرحامل های كوچك (kHz) بر اساس شرایط فركانس رادیویی
بهره می برد. كارآیی تقویت شده طیفی در شبكه های OFDM بسیار بالا است و باعث می شود
این شبكه ها برای اتصالات پر سرعت كاربران ثابت و سیار بسیار مناسب باشد. سیستم
هایی كه بر اساس استانداردهای IEEE 802.16 هستند، تنها شبكه های بلند پوشش بی سیمی
استاندارد (WWAN) هستند كه مبتنی بر OFDM می باشند.
تأمین كنندگان شبكه WiMAX
را روی فركانس های مجاز و غیر مجاز به كار می ادازند. این تكنولوژی امكان اتصالات
دور برد بی سیمی با سرعت هایی تا حدود 75 مگابایت در هر ثانیه را فراهم می كند (با
اینحال، در طرح ریزی شبكه فرض بر این است كه نصب یك ایستگاه اصلی WiMAX همان مناطقی
كه ایستگاه های سلولی امروزی پوشش می دهند را خدمات رسانی می كند.) شبكه های WAN بی
سیمی كه بر اساس تكنولوژی WiMAX كار می كنند، ساختمان های مختلف را در یك منطقه
جغرافیایی وسیع به هم متصل می كنند. از WiMAX می توان در زمینه های مختلفی استفاده
كرد كه از آنجمله می توانیم به اتصالات پهن باند ”آخرین مایل“، برگشت نقطه تماس و
سلولی و اتصال پرسرعت تجاری اشاره كنیم.
شركت Intel شبكه WiMAX را در سه فاز به
مرحله اجرا در می آورد: اولین فاز تكنولوژی WiMAX (بر اساس استاندارد IEEE
802.16-2004) امكان اتصالات بی سیمی ثابت را از طریق آنتن ها آزاد در نیمه اول سال
2005 فراهم می سازد. شبكه بی سیمی آزاد ثابت را می توان برای اتصالات با خروجی بالا
(خدمات گروه T1/E1)، نقطه تماس، برگشت شبكه سلولی و خدمات اقامتی پاداش به كار
برد.
در نیمه دوم سال 2005، WiMAX برای نصب در درون ساختمان نیز در دسترس خواهد
بود. در اینجا در مقایسه با نقاط دسترسی امروزی 802.11-based WLAN آنتن های كوچكتری
استفاده می شود. در این مدل خانگی ثابت، WiMAX برای استفاده در سیستم های پهن باند
اقامتی و استفاده مصرف كننده در دسترس خواهد بود. زمانی كه شرایطی پیش می آید كه
حتی كاربر نیز قادر به نصب یك سیستم است، طبیعتاً هزینه های نصب سیم های حامل نیز
كاهش پیدا می كند.
در سال 2006، تكنولوژی مبتنی بر استانداردهای IEEE 802.16e با
كامپیوترهای قابل حمل تلفیق خواهند شد تا انتقال داده ها میان ناحیه های مختلف كه
WiMAX به آنها خدمات رسانی می كند را پشتیبانی كن. این شیوه باعث می شود كاربردها و
خدمات قابل حمل و سیار میسر شود. در آینده، قابلیت های WiMAX حتی در تلفن های
موبایل نیز به كار گرفته خواهند شد.
در این مقاله از مجله تكنولوژی شركت Intel،
مسائل اصلی و تاریخچه طرح این سیستم سیلیكونی را برای شبكه های WiMAX ارایه خواهیم
داد. در اینجا سعی داریم به موضوعاتی از قبیل فركانس رادیویی، لایه فیزیكی و
تكنولوژی های كنترل دسترسی به رسانه بپردازیم. همچنان معماری سطح شبكه را برای شبكه
WiMAX مورد بررسی قرار می دهیم و اینكه چگونه می توان شبكه های پیوسته و بین شركتی
را بر اساس یك مجموعه پروتكل ها و استانداردهای مشترك ایجاد كرد. به علاوه، در مجله
تكنولوژی شركت Intel توجه به خصوص به مسائل مربوط به به كار گیری از سیلیكون و
مدیریت بر روی چند آنتن پرداخته شده است. البته این مسائل در محیطی كه هزینه و نیرو
عوامل تعیین كننده هستند حایز اهمیت است و كاربران از چند تكنولوژی بی سیمی برای
دسترسی به شبكه استفاده می كنند. با توجه به زمینه ای كه در این موضوع از مجله ITJ
آورده شده است، خوانند بهتر با مزایای خیره كننده این استاندارد و تكنولوژی جدید
آشنا خواهد شد و بهتر می تواند از این موج جدید شبكه بی سیمی بهره برداری كند
برج مخابره WiMAX در شركت Intel
اگر بخواهیم از دیدگاه عملی صحبت كنیم،
WiMAX درست شبیه WiFi عمل خواهد كرد، ولی سرعت بالاتری دارد و در فواصل طولانی تر و
تعداد كاربران بیشتری
می توان آن را به كار گرفت. WiMAX می تواند مناطق كور یا
پوشش نشده حومه و روستایی كه دسترسی به اینترنت پهن باند ندارند را از بین ببرد.
زیرا شركت های تلفن و كابل نیازی به سیم كشی به این مناطق دور دست احساس نكرده
اند.
یك سیستم WiMAX از دو قسمت تشكیل شده است:
یك برج WiMAX كه مشابه با
مفهوم برج تلفن سلولی است- این برج می تواند منطقه ای بزرگ به وسعت 3,000 مایل
مربع یا 8,000 كیلومتر مربع را پوشش دهد.
یك گیرنده WiMAX- گیرنده و آنتن
می توانند یك جعبه كوچك یا كارت PCMCIA باشد. همچنین می توان آنها را به شیوه
دسترسی WiFi روی لپ تاپ سوار كرد.
یك ایستگاه دیده بانی WiMAX می توان با
استفاده از اتصال سیمی با پهنای باند بالا (برای مثال یك خط T3) مستقیماً به
اینترنت متصل شود. همچنین می تواند با استفاده از یك لینك میكروموج خط دید به برج
WiMAX دیگری متصل شود. چنین اتصالی با برج دوم (كه اغلب برگشت نامیده می شود) به
همراه قابلیت هر كدام از برج ها در پوشش 3,000 مایل مربع، باعث می شود WiMAX بتواند
حتی به مناطق روستایی دور افتاده نیز خدمات رسانی كند و آنها را تحت پوشش خود در
آورد.
یعنی شبكه WiMAX واقعاً دو شكل خدمات بی سیمی
ارایه می دهد:
یك نوع آن، خدمات غیر جهت دید یا از نوع WiFi است كه یك آنتن
كوچك در كامپیوتر به برج وصل می شود. در این حالت، كاربران از فركانس پایین تری
یعنی 2 GHz تا 11 GHz (مشابه WiFi) استفاده می كنند. طول موج پایین تر مخابره به
راحتی توسط موانع فیزیكی دچار اختلال نمی شوند. آنها در هنگام برخورد به موانع بهتر
پراشیده یا خمیده می شوند.
نوع دیگر خدمات جهت دید است كه یك آنتن بشقابی ثابت
در برج WiMAX به صورت مستقیم نصب شده است. اتصال جهت دید قوی تر و پایدارتر است.
بنابراین می تواند داده های زیادی را با خطاهای كمتری ارسال كند. مخابره های جهت
دید از فركانس های بیشتری استفاده می كند. دامنه این فركانس ها برابر با 66 GHz
است. در فركانس های بالاتر، تداخل كمتر و پهنای باند بسیار بیشتری وجود خواهد
داشت.
دسترسی به شیوه WiFi محدود به شعاع 4 تا 6 مایلی است (شاید 25 مایل مربع
یا 65 كیلومتر مربع دامنه پوشش كه مشابه با دامنه پوشش یك منطقه تلفن سلولی است).
از طریق آنتن های جهت دید قوی تر، ایستگاه شبكه WiMAX داده ها را به كامپیوترها یا
مسیریابهایی با قابلیت WiMAX كه در شعاع 30 مایلی (2800 مایل مربع یا 9300 كیلومتر
مربع دامنه پوشش) قرار دارند ارسال می كند. به همان علت است كه WiMAX می تواند از
بیشترین دامنه پوشش خود استفاده كند.
WiMAX بر اساس همان اصول WiFi
كار می كند. داده ها را از یك كامپیوتر به كامپیوتر دیگر از طریق سیگنال های
رادیویی ارسال می كند. یك كامپیوتر (كامپیوتر دسكتاپ یا لپ تاپ) مجهز به سیستم
WiMAX داده ها را از ایستگاه مخابره WiMAX دریافت می كند. این داده ها به احتمال
زیاد به صورت رمزگذاری می باشند تا اینكه كاربران غیر مجاز نتوانند استراق سمع كنند
و به آنها دسترسی داشته باشند.
سریع ترین اتصال WiFi می تواند تا حدود 54 مگابیت
در هر ثانیه تحت شرایط بهینه اطلاعات را مخابره كند. WiMAX قادر است تا حدود 70
مگابیت درهر ثانیه را ارسال كند. حتی زمانی كه این 70 مگابایت را بین دهها ناحیه
تجاری یا چند صد خانه تقسیم می كنیم، حداقل به همان اندازه كابل ها و مودم ها می
تواند سرعت داشته باشد.
بزرگترین تفاوت در اینجا سرعت نیست، بلكه فاصله می باشد.
شبكه WiMAX نسبت به WiFi قادر است فواصل بیشتری را پوشش دهد. دامنه پوشش WiFi در
حدود 100 فوت (30 متر) است. شبكه WiMAX قادر به پوشش منطقه ای به شعاع 30 مایل (50
كیلومتر) از طریق دسترسی بی سیمی است. دامنه افزوده به خاطر فركانس های به كار رفته
و قدرت مخابره است. البته در این فواصل، موانعی همانند ساختمان كه بر سر راه هستند
باعث كاهش دامنه ماكزیمم در بعضی شرایط می شوند، ولی توانایی آن در حدی است كه قادر
به پوشش مناطق بسیار وسیعی است.
مزیت دیگر استاندارد WiMAX این است كه بیشتر روی
باندهای 2 تا 11 GHz تكیه دارد، در حالیكه WiFi از باندهای با ترافیك بالای 2.4 GHz
استفاده می كند. مشخصات WiMAX بسیاری از مشكلات استاندارد WiFi را ندارد و باعث برد
بیشتر و عدم تكیه بر خطوط آنلاین می شود (كه خطوط غیر جهت دید یا NLOS نامیده می
شوند). همچنین در اینجا پهنای باند بیشتر و رمزگذاری بهتری وجود دارد. دامنه پوشش
50 كیلومتری چیز ساده ای برای این سیستم است و احتمالاً تنها به خطوط واقعی سر به
سر و تحت شرایط جوی استاندارد مناسبتر است.
وقتی WiMAX را تهیه كنید، چه اتفاقی می افتد؟ تأمین
كننده اینترنت یك ایستگاه WiMAX در فاصله 10 مایلی محلتان قرار می دهد. می توانید
یك كامپیوتر مجهز به WiMAX خریداری كنید یا كامپیوتر قبلی خود را ارتقا دهید تا
بتواند از این امكانات استفاده كند. یك كد رمزگذر به شما خواهد داده شد كه از آن می
توانید برای دسترسی به ایستگاه اصلی استفاده كنید. ایستگاه اصلی داده ها را از
اینترنت به كامپیوتر در سرعتهایی كه بالاتر از مودمهای كابلی خانگی هستند انتقال می
دهد. به ازای این خدمات شما باید یك هزینه ماهیانه به تأمین كننده خود دهید. هزینه
این خدمات بسیار پایین تر از هزینه اشتراك های پر سرعت اینترنتی فعلی است، زیرا
تأمین كننده به هیچ وجه از كابل استفاده نمی كند.
آخرین پست ها